Jest to najprostsza i najczęściej stosowana metoda, w której pełne napięcie jest stosowane do silnika podczas uruchamiania. Natychmiastowe zastosowanie pełnej mocy powoduje wysoki prąd rozluźnia, zwykle 5 do 7 razy więcej niż prąd oceny silnika. Chociaż ta metoda pozwala na szybki i bezpośredni uruchamianie, prowadzi do wyższego początkowego zużycia energii, zwiększonego naprężenia termicznego na uzwojeniach silnika i potencjalnego zużycia mechanicznego z powodu nagłego wzrostu momentu obrotowego. Jeśli często stosuje się, uruchamianie DOL może przyspieszyć degradację silnika, co prowadzi do zmniejszenia wydajności operacyjnej i wyższych kosztów konserwacji w czasie.
W tej metodzie rozruchowy kondensator jest zawarty w obwodzie, aby zapewnić przesunięcie fazowe, które poprawia moment początkowy podczas kontrolowania prądu rozsianego. Powoduje to bardziej wydajne losowanie mocy podczas uruchamiania w porównaniu z rozpoczęciem DOL. Kondensator zwiększa początkowy moment obrotowy, dzięki czemu idealnie nadaje się do silników, które zaczynają się od obciążenia. Gdy silnik osiągnie prędkość roboczą, kondensator jest zazwyczaj odłączany przez przełącznik lub przekaźnik odśrodkowy. Zmniejszając naprężenie na zasilanie i ograniczając marnotrawstwo energii, silniki kondensatorów startują równowagę między wydajnością a wydajnością, szczególnie w zastosowaniach przerywanych lub cyklicznych.
Miękkie rozruszniki stopniowo zwiększają napięcie dostarczone do silnika podczas uruchamiania, zmniejszając prąd odczuwania i naprężenie mechaniczne na silniku. Ten kontrolowany wzrost minimalizuje gwałty energii, optymalizuje rozkład mocy i rozszerza żywotność elementów elektrycznych. Miękkie rozruszniki są szczególnie korzystne w zastosowaniach, w których gwałtowne skoki momentu obrotowego mogą powodować nadmierne zużycie systemów mechanicznych. Zapobiegając niepotrzebnym skokom mocy, zwiększają ogólną efektywność energetyczną i obniżają koszty operacyjne.
VFD precyzyjnie kontroluje zarówno napięcie, jak i częstotliwość zasilania prądu przemiennego dostarczonego silnikowi, umożliwiając stopniowe i kontrolowane przyspieszenie. Eliminuje to gwałtowne wzrosty mocy, znacznie zmniejszając zużycie energii startupowej przy jednoczesnym poprawie wydajności motorycznej. VFD umożliwiają kontrolę prędkości, umożliwiając użytkownikom dostosowanie prędkości silnika zgodnie z wymaganiami chłodzenia w czasie rzeczywistym, dodatkowo optymalizując zużycie zasilania. Chociaż VFD wymagają wyższej inwestycji początkowej, oferują doskonałe oszczędności energii, co czyni je najbardziej wydajnym rozwiązaniem dla aplikacji wymagających częstej korekty prędkości lub precyzyjnej kontroli silnika.
Metody te zmniejszają początkowe napięcie przyłożone do silnika, ograniczając prąd rozrywki i minimalizując odkształcenie układów elektrycznych. Rozpoczęcie oporu osiąga to poprzez wprowadzenie zewnętrznego rezystora szeregowego z silnikiem, stopniowo zwiększając napięcie, gdy silnik osiąga pełną prędkość. Z drugiej strony auto-transformator wykorzysta transformator do stopniowego zwiększania napięcia. Chociaż metody te nie zapewniają takich samych korzyści wydajności jak VFD, oferują praktyczne rozwiązanie w zakresie zmniejszenia gwałtownych wzrostów i poprawy wydajności energetycznej w zastosowaniach, w których istnieją ograniczenia kosztów lub ograniczenia zasilania elektrycznego.